Niniejsza publikacja została pierwotnie wydana przez Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) jako ŚWIATOWY PLAN DZIAŁAŃ NA RZECZ Zasobów Genetycznych Zwierząt oraz Deklaracja z Interlaken. Użyte określenia i materiał przedstawiony w tej publikacji nie wyrażają opinii Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa odnośnie stanu prawnego któregokolwiek z państw, jego terytoriów, miast lub obszarów, ani władz, jak również wyznaczonych przez nich granic. Określenia gospodarki krajów »rozwiniętych« i »rozwijających się«, użyte w celach statystycznych, niekoniecznie odzwierciedlają poglądy na temat stadiów rozwojowych osiągniętych przez poszczególne kraje, terytoria, czy obszary. Odpowiedzialność za tłumaczenie tekstu na język polski ponosi Współwydawca. FAO nie ponosi odpowiedzialności za wierność tłumaczenia.

© FAO (2007) English edition
© Instytut Zootechniki – Państwowy Instytut Badawczy (2008)Wydanie polskie

Tłumaczenie:
mgr Jerzy Pilawski
Korekta merytoryczna:
dr inż. Elżbieta Martyniuk
Redakcja:
mgr Danuta Dobrowolska
mgr Bogusława Krawiec
Maria Makarewicz

Druk: Instytut Zootechniki – Państwowy Instytut Badawczy

Cytowanie: IZ-PIB. 2008.ŚWIATOWY PLAN DZIAŁAŃ NA RZECZ Zasobów Genetycznych Zwierząt oraz Deklaracja z Interlaken. (tlumaczenie: FAO. 2007. Global Plan of Action for Animal Genetic Resources and the Interlaken Declaration).

Citation: Instytut Zootechniki - Państwowy Instytut Badawczy. 2008. Światowy Plan Działań na rzecz Zasobów Genetycznych Zwierząt oraz Deklaracja z Interlaken, Wiadomości Zootechniczne, 46(1) Zeszyt specjalny. Publikacja wydana w porozumieniu z Organizacją Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa.

---

Streszczenie

Światowy Plan Działań na rzecz Zasobów Genetycznych Zwierząt dla Wyżywienia i Rolnictwa, przyjęty przez delegacje rządowe za 109 krajów i zaakceptowany przez Konferencję FAO, daje podstawę do podejmowania działań krajowych, regionalnych i międzynarodowych, mających na celu z jednej strony poprawę wykorzystania potencjału użytkowego zwierząt gospodarskich, a z drugiej zapewnienie zachowania ich różnorodności, zarówno rasowej jak i genetycznej, dla przyszłych pokoleń hodowców i konsumentów.